اگر قسمت های قبلی این مجموعه نوشتار را دنبال کرده باشید حتما می دانید که ما تا ایتجا موفق به نصب و راه اندازی Apache، PHP و Mysql روی سرور لینوکس شدیم و برای راحتی بیشتر در کار با پایگاه های داده phpmyadmin را هم روی سرور نصب و راه اندازی کردیم ولی هنوز یک نقص بزرگ روی سرور ما وجود دارد و آن هم فراهم نبودن امکان اتصال دامنه به سرور است. به بیان دیگر ما برای استفاده از سرور ناگزیر باید از IP آن استفاده کنیم که حداقل برای کاربردهای میزبانی وب اصلا قابل قبول نیست.

به همین منظور در این نوشته می خواهیم با BIND آشنا شویم و آن را روی سرور لینوکس خود نصب و راه اندازی کنیم. BIND صورت مخفف عبارت The Berkeley Internet Name Domain است و یکی از DNS server های محبوب تحت لینوکس است. نصب آن پیچیدگی چندانی ندارد ولی برای تنظیمات DNS Zone روی آن باید کمی حوصله داشته باشیم.

(بیشتر…)

در این نوشته می خواهیم روش نصب و راه اندازی وب سرور Apache را روی سرور لینوکس با سیستم عامل Centos5 بررسی کنیم.

Apache یک وب سرور قدرتمند تحت لینوکس می باشد که تقریبا به استاندارد در وب سرورهای لینوکس تبدیل شده است. البته Apache با نام httpd هم خوانده می شود و از آنجا که لینوکس هم Apache را با نام httpd می شناسد ما هم برای سهولت از همین نام برایش استفاده می کنیم.

علاوه بر httpd وب سرورهای تحت لینوکس دیگری هم وجود دارند که لیست پرطرفدارترین آن ها در ادامه آمده است:

1. Litespeed
2. Lighttpd
3. Nginx

هر کدام از وب سرورهای بالا مزایا و معایب خاص خودشان را دارند و البته نقطه ی قوت همه ی آن ها نسبت به httpd در تعداد کاربر آنلاین در آن هاست. به طور کلی httpd می تواند حداکثر به ۱۰۰۰۰کاربر به صورت همزمان سرویس بدهد. سایر وب سرورهای مورد اشاره مشکل محدودیت تعداد کاربر را ندارند. با این وجود عمدتا httpd به عنوان استاندارد لینوکس شناخته می شود و اسکریپت های تحت وب بهترین همخوانی را با httpd دارند. از همین رو و با توجه به اینکه هجوم همزمان بیش از ۱۰۰۰۰کاربر به صورت همزمان تنها برای تعداد کمی از سایت های پربازدید اتفاق می افتد می توان گفت httpd برای شروع بهترین گزینه است. (بیشتر…)