چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد
به هرزه بی می و معشوق عمر می‌گذرد
هر آبروی که اندوختم ز دانش و دین
چو شمع صبحدمم شد ز مهر او روشن
به یاد چشم تو خود را خراب خواهم ساخت
صبا کجاست که این جان خون گرفته چو گل
نفاق و زرق نبخشد صفای دل حافظ